مکالمه ای به سبک رابین هود

لوکیشن یک: من و رابین هود در مرکز خرید یک نارگیل تازه در دستمان که قرار است دوتایی بخوریمش.
رابین هود: به چی فکر میکنی؟
من: فکر رو که بلند بلند به زبون نمیارن.... اگه بگیش میشه حرف دیگه فکر نیست.
رابین: راستی.... قبلا ها یه کارهایی میکردی.....
من: مثلا؟؟؟
رابین: نمیدونم.. نماز میخوندی.... گاهی با خودت و خدای خودت خلوت میکردی... در اتاقت رو می بستی و کسی جرات نمیکرد بیاد تو تا خودت از خلوتت بیرون نمی اومدی...
من: خیلی وقته که باهم حرفمون شده.... دعوا ناموسیه لطفا دخالت نکن....
رابین: من جدی میگم.... حالا هی شوخی کن
من: اولا من هم جدی میگم دوما اینکه من واسه کسی نماز نمیخوندم که الان بخوام به کسی هم نخوندنش رو توضیح بدم....
رابین: توضیح نمیخوام... حس میکنم پشت تمام خنده هات یه سرگشتگیه....
من: ( سکوت)
رابین: نگفتی به چی فکر میکردی؟؟!!!!
من: به اینکه وقتی خیلی به من فکر میکنی اونقدر مثل احمدی نژاد جو گیر میشی که همه نارگیل رو میخوری و واسه من هیچی نمیگذاری.....
نتیجه اخلاقی: با اقایون در هیچ غذایی شریک نشید چون اخرش گشنه میمونین...
پ.ن: سینا برگشته پیش خواهرم (قانونی و دادگاهی) .... حالا هر روز صبح با هم میرن از خونه بیرون... سینا به مدرسه و مریم به سر کار .....
پ.ن٢: جواب ازمایش سرطان مامان هم منفیه... یعنی توده بدخیم نبوده....
پ.ن ٣: هفته دیگه از تهران براتون پست میگذارم......