۱۳۸۸ مرداد ۴, یکشنبه

دوستان

با بعضی از دوستان دوست داری بنشینی و چای بخوری....... اگر ظرفی شیرینی هم باشد که چه بهتر و با آنها بخندی و خوش بگذرانی..... کمتر پیش می آید که با انها درد و دل کنی چون خیلی در کنارشان راحت نیستی.......
ولی بعضی از دوستان برای درد و دل خوبند که با آنها چای بخوری... سیگار بکشی..... ساز بزنی.... بخندی و گریه کنی......
دوستان از این قسم در زندگی بسیار کمند ولی دوستان پر توقع که میخواهند فقط از تو رفع حاجتی بکنند و هر چه زودتر به راه خود ادامه دهند بسیار زیادند........ گاهی دلم میگیرد از این همه بی مهری ......
گاهی زن و شوهر هایی را در خیابان میبینم که میخندند در عین سادگی نه ماشینی دارند و نه وضع مالی خوبی ولی بی بهانه میخندند و از زندگی خود بی نهایت راضی هستند انگار که تمام اسمانها و زمین برای خوشبختی آنها آفریده شده است....
لبخندی میزنم و میگویم " کاش این مردم دانه های دلشان پیدا بود"
پ.ن:کلاس ورزش از هفته آینده شروع خواهد شد.... مدتی بود به علت تنبلی رها شده بود.... دعا کنید که دوباره تنبل نشم!
پ.ن: در مورد توقع های زیادی که از زندگیمون داریم و باعث میشن که از زندگیمون به اندازه کافی لذت نبریم شاید تو پست های بعدی بنویسم....

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

رو دیوار من یادگاری نمی نویسی؟