خاطرات

خیلی بده که گاه ما آدمها به خودمون بیخود و بی جهت این حق رو میدیم که به زندگی کسانی که یه وقتی میشناختیمشون سرک بکشیم به بهانه اینکه هم یه هیجانی برای خودمون دست و پاکنیم و هم بتونیم شاید اشتباهات گذشته رو جبران کنیم.
حالا هر کی هم که بهمون بگه
بابا جان اون آدم با آدم امروزی فرق میکنه نباید مزاحمش بشی .......... اصلا شاید دیگه تو رو دوست نداره ، تو که نباید وجودت رو بهش تحمیل کنی و بدتر از اون زندگی شو بهم بزنی .........شاید تونسته به سختی یه جو برای خودش آرامش جور کنه و در کنارش از زندگیش لذت ببره
گوشمون بدهکار نیست که نیست
و گوشی تلفن رو بر میداریم و بهش زنگ میزنیم و برای مدتی طولانی ذهنش رو درگیر میکنیم و اصلا به روی خودمون هم نمی اریم که مشکلی ایجاد کردیم...........
این میشه که یه شب تا صبح خاطرات خودمون رو براش زنده میکنیم و صبح که میشه
اون از همیشه بیشتر از ما متنفره........
کاش میدونستیم که کی دوستای خوبی برای هم باشیم
و کی به پای عشقمون وایسیم
و کی همدیگر رو فراموش کنیم